Cuba!!

Het land van het communisme, muziek, sigaren en rum. Na een aardbeving op het vliegveld van Costa Rica meegemaakt te hebben (niks ernstigs!! we dachten eigenlijk dat het de wind was...), stapten we in het vliegtuig richting Cuba. Op naar de laatste stop van onze reis!!! We hebben drie weken mooi weer gehad, alleen maar een strak blauwe lucht behalve vandaag, laatste dag, begon het onderweg naar het vliegveld te regenen.

We zijn begonnen met de hoofdstad. In Havana gelijk bij mensen thuis geslapen. Het toerisme in Cuba is op z'n zacht gezegd nogal gecontroleerd (zoals eigenlijk alles..). Er is speciaal geld voor toeristen, speciale bussen, eettentjes, hotels, etc etc. We hebben voornamelijk in casa's geslapen. Een leuke manier om wat mee te krijgen van het leven van de Cubanen. De huizen van de families die een kamer verhuren aan toeristen zien er super uit. Je kan er ook vaak eten want er zijn niet veel restaurantjes te vinden op het eiland. Cuba is een soort luilekkerland voor toeristen, overal krijg je enorm veel te eten en ze willen het liefst alles voor je doen. Soms wel vervelend als je van zelfstandig reizen houdt.

Havana is een super mooie stad. Met veel mooie architecteur uit de koloniale tijd, eigenlijk bijna de mooiste die we hebben gezien in onze reis. Veel huizen staan alleen op het randje van instorten. In onze eerste 'casa', die achteraf illegaal bleek te zijn, kregen we flink wat van het Cubaanse leven mee. Veel Cubanen in de steden zien toeristen als enige vluchtmogelijk uit het land. Ze willen graag meer mogelijkheden en pappen daarvoor met toeristen aan. Niet echt leuk voor ons, want overal in Havana en Santiago (de 2^e stad in Cuba, in het zuidoosten van het eiland) zijn bedelaars en draait elk praatje uit op een verkooppraatje.

We vonden het platteland in Cuba daardoor echt een verademing in vergelijking met de steden! Aardige mensen en een relaxte levensstijl. In de tabakprovincie, Pinar del Rio, hebben we een paar nachtjes in Vinales geslapen. Hier hebben we een tabakboertje bezocht, tabakfabriek en in een verlaten grot gezwommen. Huub heeft hier voor het eerst paard gereden en Birgit voor het eerst kreeft gegeten! Het moeilijk te bereiken Playa Larga (hier gaat geen toeristenbus heen.. dus werd het liften) is ook heel tranquilo. Een hele mooie plek om te snorkelen met de hele kust voor jezelf, echt letterlijk niemand anders. De omgeving van Playa Larga hebben we bekeken met een oude tandem. Hij ging halverwege nog kapot maar gelukkig zijn de Cubanen heel handig in het repareren van dingen.

Nu zitten we in het vliegtuig op weg naar Parijs en van Parijs naar Amsterdam. En dat betekent dat onze 6 maanden erop zitten. De reis was een fantastische ervaring. We hebben veel meegemaakt, vooral heel veel verschillende mensen ontmoet en een goed idee gekregen van het leven in Latijns Amerika. Maar na 6 maanden te gast zijn, hebben we zin om weer ons normale leventje op te pakken in Nl. Dus op zoek naar een baan! Vrijdag komen we op schiphol aan. Thanks voor alle leuke berichtjes en tot snel!!!

Veel liefs Huub en Bir

Costa Rica - Pura Vida

Check. Ook Costa Rica zit erop, over een paar uur vliegen we naar Havana... het einde komt nu echt een beetje in zicht. Gek.

Costa Rica was door zijn rijke aanbod in natuur, stranden en huidige laagseizoen een topland wat ons betreft. De inwoners zijn erg trots op hun lange traditie van democratie, goede koffie en natuur. Daar zit ook wel wat in, vooral wat betreft het laatste punt. De lijfspreuk van het land is 'Costa Rica, Pura Vida', wat iedereen te pas en te onpas dan ook zegt. Het was bijna lachwekkend, omdat het ook in reclames gebruikt wordt en dergelijke. Je komt het echt overal tegen.

We hebben zowel de Pacifische als de Caribische kust aangedaan. Alles is goed bereisbaar, Costa Rica is wat dat (en zijn verscheidenheid) betreft een echte aanrader om op vakantie te gaan. Het was ook voor het eerst dat mensen vroegen 'zijn jullie op vakantie?' in plaats van 'hoe lang zijn jullie aan het reizen?'. Verder waren de mensen erg gewend aan toeristen, wat het allemaal iets minder avontuurlijk of bijzonder maakte. San Jose is daarnaast een weinig bijzondere stad en sommige plekken zijn erg ingesteld op iets rijkere toeristen. Het meest op ons gemak voelde we ons nog aan de Caribische kust, waar we een kleine mini-vakantievan bijna een week hebben ingebouwd bij Puerto Viejo. De reggea, Creoolse invloeden en een erg relaxt hostel hebben ons eigenlijkin de greep gehouden, waardoor we niet meer ziijn weggegaan.Aanvankelijk hadden we plannen om naar Tortuguero (aan het noorden van de Caribische kust) te gaan, maar omdat je in het zuiden ook schildpadden kon spotten hebben we dit plan op de lange baan geschoven.

In plaats ervan zijn we een nachtje gaan slapen in Gandoca, aan de grens met Panama. Gandoca is een 'gemeenschap' (dorp is een gek woord voor een aantal huizen dat verspreid ligt over vele kilometers) van 300 mensen, waar vaak schildpadden aan land komen om hun eieren te leggen. En van maart tot juni was het 'leatherback' seizoen. Toen we aankwamen in Gandoca waren we wel even verbaasd. Er waren niet echt hostels of hotels, dus we hebben op aanraden van een gids uit Puerto Viejo rondgevraagd waar 'La Abuela' ('de oma') was. Dit bleek een omatje te zijn met wat extra kamers, waar we wel konden slapen. Zij kookte ook voor ons en haar kleinzoon was gids voor de nachtelijke zoektocht naar schildpadden. Het was erg, maar dan ook heel erg, basic maar wel bijzonder daardoor. 's Nachts gingen we, als enige toeristen, het strand op om rond te lopen op zoek naar de beesten. Pas na 4 uur, om twaalf uur toen we dachten niets meerte gaan zien die nacht, zagen we de eerste.

Ze is opgemeten, ze was 1 meter 70. Erg indrukwekkend dus, ook omdat je er echt heel dicht op gaat zitten kijken. Lichten en camera's helaas niet toegestaan, op een rood onderdrukt lichtje van de gids na. Maar we mochten haar aanraken en zagen hoeze na een uurtje graven haar eieren legde. Op de weg terug zagen we er vervolgens nog een. De volgende morgen zijn we met de gids meegegaan, de eieren opgegraven en op een beschermde plek geplaatst. Vervolgens hebben we daar nog een mangrove-tour gedaan, waarna we teruggegaan zijn naar Puerto Viejo.

Costa Rica was dus erg leuk enmeer dan ooit spreken defoto's eigenlijk voor zich. Nog drie weken Cuba en dan zijn we er weer!

Liefs

Huub en Birgit

PS We hebben een appartement gevonden in Amsterdam!

Latino's en latina's

Stoer plaatsen oude mannen hun domino steentjes op tafel. In een hoek van de straat staat een jong groepje voornamelijk te hangen. Vrouwen lopen langs met broeken die net te strak zitten, glimmende riemen en grote oorbellen. De buschaffeur zet de bus stil en stapt uit om met grote bewegingenruzie te maken met een andere bestuurder die hem net heeft afgesneden. Op de boot naar een eilandjeprobeert een vrouw, die waarschijnlijk korting heeft gekregen bij de plastisch chirurg want alles is verbouwd, te bewegen op de muziek wat niet echt lukt door alle operaties. We zijn in Colombia!

Ons laatste verhaal eindigde in Peru, in Arequipa. Een mooi koloniaal stadje met vele canyons in de omgeving. De dichtsbijzijnde en meest bezochte is de Colca Canyon. Hier wilden we ook graag heen en aangezien de normale bussen midden in de nacht vertrokken of midden in de nacht aankomen kozen we voor een tour. Hierdoor belanden we in een super toeristische rit van 2 dagen met als hoogte punt een folklore dansshow. Huub had hierbij extra geluk want werd uitvolkoren om even mee te dansen op de muziek. Welwas hetheel leuk dater bij de canyon een punt is waar vele condors vliegen en heel dichtbij komen.Ze keken ons net zo nieuwsgierig aan als wij hun.

Hierna zijn we gereisd naar Huancayo in het midden van het land. Heleen, de nicht van Huub, heeft hier een project voor kinderen. Op vier locaties in de stad zijn schooltjes gebouwd om de kinderen te helpen met hun huiswerk. Ouders moeten hele lange dagen werken waardoor de kinderen vaak op hun zelf aangewezen zijn. Heel erg interessant om het project te bezoeken en een beetje mee te helpen. Voor meer info, check http://www.stichtingninosdelfuturo.nl/. Van het arme gedeelte van Huancayo zijn we naar het rijke deel van Lima gegaan. Hier hebben we een vriendin van Lisanne (Dita) opgezocht. Zij woont samen met een Peruviaan in Lima. Ze hebben ons de stad laten zien. Echt een enorme stad met wel 10 miljoen inwoners. Super leuk om zo een inkijkje te krijgen in het leven daar. Maar aangezien het net koud begon te worden toen wij in Lima aankwamen, werd het tijd om de warmte op te zoeken!

Dus op naar Colombia!!! En gelijk door naar de caribische kust. De eerste dag werd ons al gelijk cocaine aangeboden en de tweede dag speciale 'kruiden'. Welkom in Colombia! Sowieso hebben we onze 'No, gracias' hier goed kunnen perfectioneren want de Colombianen houden er in Cartagena een nogal volhardende verkoopstrategien op na. Garnalen, fruitsapjes, oorbellen, paardenkoets-ritjes - alles wordt om de 10 meter aangeboden. Maar ondanks dit, is Cartagena een hele mooie stad met bekende stadsmuren die de stad in het verleden moesten beschermen tegen piraten. De tweede en gelijk laatste stad die we in het noorden hebben aangedaan is Santa Marta. Hier beviel het ons heel goed. Leuk hostel, hele mooie stranden in de buurt - voornamelijk in het bekende Tayrona park - en lekker eten. We hebben snorkels gekocht en mooie gekleurde visjes onder water gezien. De eigenaar van het hostel bood ons aan om een nacht op zijn boederij te slapen meer het land in. Dus toen zaten we opeens in de middle of nowhere alsenige op zijn boederij.

We zijn nu in onze laatste stop in Colombia, Bogota! Net zoals Lima een enorme stad. Hier zijn heel veel leuke musea, we hebben het bekende 'goudmuseum' bezocht en het museum van de bekenste Colombiaanse schilder Botero. Met vijf andere 'oud' veritijnen uit 2002 die ook in Bogota warenzijn we een avond uitgegaan. We stonden er als houten harken bij in vergelijking met de Colombianen die super goed kunnen dansen. Als laatste uitstapje hebben we vandaag (nog steeds actieve) zoutmijnen bezocht in de omgeving van Bogota. In een deel van de mijnen is een cathedraal gebouwd. Het is een van de meest gevaarlijke mijnen om in te werken door de gassen die kunnen vrijkomen (niet in het deel waar wij waren). In de cathedraal kan je je kind laten dopen of je kan er zelfs trouwen! Een super lokatie zou je zeggen. Het is alleen nog maar een paar keer gebruikt omdat de Colombianen denken dat zout ongeluk brengt.. Dus de bruiloften die er geweest zijn, zijn van mensen uit omringende landen geweest......

Morgen gaan we naar Costa Rica,op naar denatuur en hopelijk veel dieren spotten. Colombia is zeker een mooi land met in Bogota hele gastvrije en vriendelijke mensen, veel variatie en een steeds meer stabiele politieke situatie. Eind mei zijn er weer verkiezingen dus het wordt nog een spannende periode.

We hebben ook wat nieuwe fotootjes opgezet. Huub is ondertussen in slaap gevallen dus ik ga ook eens afronden.

Veel liefs uit Bogota!!

Machu Picchu is weer open!

Dag lieve lezers,

Na het ontvangen van verschillende emails met vragen als ‘gaat het wel goed' en ‘ waarom geen nieuwe posts meer op de site' hebben we besloten volgende berichten maar voor te zijn - een nieuw verhaal!

Ons vorige verhaal eindigde in Potosi, Bolivia. Daar hebben we een van de vele zilvermijnen bezocht, een bedrukkende ervaring. De mijnwerkers schijnen vaak niet ouder dan 40 te worden en het werk, zoals wel meer in Bolivia, wordt ongeveer verricht zoals wij het zouden doen ergens halverwege de 19^e eeuw. Weinig effectief en nog veel minder veilig. Potosi was desalniettemin een verrassend mooie stad, al was het zwaar om je in de hoogste stad ter wereld in te spannen. Potosi was vroeger een stinkend rijke stad door zijn zilver, de oude grandeur is nog waar te nemen maar de rijkdom is volledig weg. Daarna zijn we naar Sucre gegaan, waar we twee dagen Spaanse les hebben genomen. Dit heeft aardig geholpen, mensen zijn hier al makkelijker te verstaan dan in bijvoorbeeld Chili en Argentinie. Daar staat wel tegenover dat Argentijnen veel opener en aardiger zijn in het algemeen, en dat tot nu toe iedereen beter rook dan de Bolivianen. Dit heeft vooral te maken met een chronisch gebrek aan douchen en een overschot aan de muffe geur van cocabladeren. Sucre was een mooie koloniale stad en het is er al flink toeristisch en dus westers. We hebben een soort Jurassic Park bezocht, er zijn heel veel geconserveerde voetstappen van dinosaurussen gevonden in de nabijheid van Sucre. Al met al was het een leuke stad, zeker het bezoeken waard.

Vanuit Sucre zijn we vertrokken naar Coroico, met een typisch Boliviaanse rijstijl in de bergen nog geen drie uur rijden. Coroico ligt een stuk lager en hier begint het regenwoud. We hebben gelogeerd in een afgelegen hutje met een fantastisch uitzicht. Daarna La Paz, een stad die ons erg meeviel. We verwachtten een onveilige chaos, maar qua veiligheid en sfeer viel het reuze mee. Chaotisch was het wel, nog nooit zoveel taxi's en busjes gezien. La Paz beslaat een gehele vallei inclusief de bergwanden. De hoge buitenwijken worden ‘ El Alto' genoemd en de grootte en ligging zijn indrukwekkend. Onze laatste stop in Bolivia was Copacabana, aan het Titicaca meer. Hier hebben we ‘ Isla del Sol' bezocht, een eiland met overblijfselen van voor en tijdens de Inca-tijd. We zijn wat langer dan gepland gebleven in Copacabana in verband met het slechte eten en de gevolgen daarvan. Bolivia was een schitterend land, waar nog veel te verbeteren valt. Velen lijken echter erg blij met de huidige ‘ EVOlutie' van Evo Morales en zijn MAS partij (Movimiento Al Socialismo). De (grondstof)rijke gebieden lijken het echter niet altijd eens te zijn met zijn politiek van herverdelen en emancipatie van de onderklasse. Bolivia lijkt een spannende tijd tegemoet te gaan.

Na Bolivia zijn we in een ruk naar Cuzco (Qosqo in de inheemse Quechua taal) vertrokken. In Cuzco kan je de invloed van de Inca's het best waarnemen. Overal in en rond de stad zijn er ruines en door de nabijheid van het beroemde Machu Picchu is de stad toeristisch maar ook mooi behouden. De mix van koloniale en inheemse invloeden zorgt voor een interessante sfeer en architectuur. We hebben een aantal dagen de tijd genomen om bij te komen van onze Boliviaanse voedselvergiftiging, daarvoor is Cuzco geen verkeerde plek. We hebben met onze Engelse vrienden van de Uyuni-tour en een gids de ruines in de Heilige Vallei bekeken, met als hoogtepunt Saqsaywaman (spreek je uit als ‘sexy woman') - een immens grote tempel op 10 minuutjes lopen van Cuzco. Door onze uitstekende planning en het geluk dat de Peruviaanse overheid zich zowaar aan zijn eigen planning hield was Machu Picchu weer open. Toen we ons weer wat sterker voelden hebben we toen een Inca Jungle Tour van vier dagen naar Machu Picchu geboekt.

Dit betekende een dag voornamelijk afdalen van de bergen naar de jungle op een mountainbike. Daarna hebben we twee dagen door de jungle en over de bergen gelopen naar Machu Picchu-dorp, in de volksmond beter bekend als Aguas Calientes. De tour met gids was fantastisch, af en toe wat zwaar, erg veel landverschuivingen onderweg en ongezellig veel muggen, maar schitterend qua uitzicht en ervaring. Als je aankomt in het ubertoeristische Aguas Calientes en je gaat naar de ‘ hot springs' voel je je trots dat je dit allemaal lopend hebt gedaan en niet de trein hebt genomen. De volgende dag zijn we om 4 uur opgestaan om zo de laatste klim te wagen (terwijl je op het eind de eerste bussen voorbij hoort komen). Dit betekent dat je (in ons geval in de stromende regen en akelig dichte mist) op tijd bent bij Machu Picchu, 6 uur, om een van de slechts 400 gratis entreebewijzen voor Waynapicchu te bemachtigen. Waynapicchu is nog een extra uur klimmen omhoog, bovenop de hoogste berg bij Machu Picchu heb je meer ruines maar vooral een fantastisch uitzicht over en overzicht van de ruines van Machu Picchu. Al het klimmen en afdalen is ons flink in de benen gaan zitten, maar zoals het weer rond Machu Picchu na een uurtje of twee opklaarde voelen we ons in het iets warmere Arequipa ook weer een stuk beter.

Bolivia en Peru met zijn vele lama's, alpaca's en coca is ons erg bevallen tot nu toe. Maar we zijn ook wel toe aan iets Caribischer sferen dus hebben we een ticket geboekt naar Cuba. Voor iets meer hebben we weten te regelen dat we een tussenstop maken in Colombia van twee weken en een van ruim twee weken in Costa Rica, alvorens we naar Cuba vliegen. We denken dat dit ons een completer beeld zal geven van Latijns Amerika dan doorreizen in Peru en Ecuador, en bovendien hebben we erg veel zin om eens een mooi strand te zien.

Alles gaat dus goed, bedankt voor de vele mails, reacties en de getoonde interesse! We spreken elkaar snel, vandaag zijn onze laatste twee maanden ingegaan!

Liefs

Huub en Birgit

Como se llama? Llama!

De afgelopen paar dagen hebben we dit heel vaak gehoord. (betekenis: hoe heet hij? Lama! en dan tegen een lama...) We zijn namelijk in Bolivia! Om precies te zijn in Potosi. Wat een verschil met Nederland is dit land. Ongeveer een week geleden zijn we grens overgestoken bij Argentinie naar Bolivia. De mate is omgewisseld voor coca bladeren terwijl we mate net begonnen te waarderen haha. Huub kan zich ook wel vinden in coca thee, dit zou goed moeten zijn voor hoogte ziekte en nog vele andere onaangenaamheden, zoals bij vele natuurlijke producten. De grensstad aan de Boliviaanse kant was druk en chaotisch. Bussen gaan over onverharde wegen en door riviertjes, vrouwen met twee lange vlechten en een bolhoed die niet past en overal ruikt het naar de muffe geur van de coca bladeren. Wanneer de bus aankomt, begint iedereen te dringen voor een plekje terwijl de stoelen al aangewezen zijn. En daarna gaan ze druk heen en weer lopen in de bus, geen idee waarvoor. Super inefficient allemaal! Maar de Bolivianen zijn heel trots op hun land en dit is echt heel leuk om te horen. De mensen die we tot nu toe hebben gesproken, hebben een hele hoge pet op van de president en dit is ook op alle huizen te zien. Op veel gebouwen staat groot SI, SI geschreven of MAS, hierbij wordt op de president gedoeld.

Maar voor Bolivia hebben we ook nog een heleboel gedaan. In Puerto Madryn hebben een auto gehuurd met een stel (hij uit Duitsland, zij uit Frankrijk) om orca´s te gaan spotten. Hiervoor moesten we naar het noorden van een schiereiland rijden waar net jonge zeehonden waren geboren. Toen we daar aankwamen hoorden we dat het seizoen waarin de orca´s de jonge zeehonden aanvallen echt net was begonnen en dat de zeehonden eigenlijk nog te klein waren. Beetje balen maar toch blijven wachten en uiteindelijk kwamen er twee orca´s vlak langs de kust zwemmen! Super veel geluk gehad hoorde van een aantal locals. De orca´s kwamen voor een inspectie ronden. Verder hebben we hier veel andere dieren gezien, zoals pinguins, dolfijnen, struisvogels etc. Na Puerto Madryn naar Bariloche gegaan in het westen van Argentinie. Hier zijn we om de beurt ziek geworden. In deze tijd was de heftige aardbeving in Chili. Er zaten mensen in ons hostel die uit die omgeving kwamen en maar niks hoorde van het thuisfront. We wilden eigenlijk naar Chili gaan maar door de vele naschokken en onduidelijkheden hebben dit omgewisseld voor het noorden van Argentinie. Na twee dagen bussen (duidelijk het record van deze reis!!) kwamen we aan in Salta. De omgeving van Salta is echt super mooi! We hebben drie tours genomen in drie dagen om de verschillende kanten van de provincie te zien. Wijn geproefd, lama´s gevoed, velden vol met cactussen gezien en natuurlijk voor het eerst coca bladeren geproefd. In de omgeving staan ezels in het wild. Bij navraag bleek dat deze hier neergezet waren om de guanaco´s te beschermen. Puma´s vallen nu de ezels aan ipv de guanaco´s , echt apart verhaal... Maar wel nog super tof, hebben we condors van heel dichtbij zien langsvliegen. Een mannetje en een vrouwtje van de condors blijven trouw bij elkaar hun hele leven (zoals de pinguins). Als het mannetje sterft, gaat het vrouwtje op zoek naar jonger mannetje. Als het vrouwtje sterft, stopt het mannetje met eten en vliegt tegen een berg aan! In de omgeving van Salta wordt veel tabak verbouwd. We zijn naar een museum geweest in de omgeving en daar vertelde de zoon van de eigenaar dat veel van de tabak aan Marlboro wordt verkocht. En in Salta zelf is een museum waar drie mummies zijn die zijn gevonden op een vulkaan in de omgeving. De mummies zijn drie kinderen die in de inca-tijd zijn geofferd aan de zon en recent zijn ontdekt.

Na Salta zijn we nog een nachtje in Humahuaca gebleven en daarna naar Bolivia overgestoken. In Tupiza zijn we een stel uit Engeland tegen gekomen en met hen hebben we een tour geregeld naar Uyuni. Vier dagen langs gekleurde laguna´s, geysers, ruines, woestijn en de bekende uyuni zoutvlakte. Hierbij zaten we in een jeep met een chaffeur en een gids/kok, echt super aardige mensen. We hebben geslapen in dorpjes in de bergen met bijna geen elektriciteit en in een zouthotel, super lekker gegeten en lage dagen gemaakt. Bij elke plek kwamen we als laatste aan, voornamelijk om de engelsman van alles foto´s wilde maken! Het was een hele mooie en gezellige reis die echt voorbij is gevolgen.

Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry hiervoor! We vinden het iig super leuk dat jullie ons zo volgen.

Veel liefs uit de hoogste stad ter wereld!

Huub en Bir

Zuid-Zuid-Amerika, Patagonia

Na veel zon en warmte (gaat vaak samen) vonden we het geen probleem om wat zuidelijker te trekken, om zo wat af te koelen. Geleidelijk zijn we via Pucon met zijn vulkaan en hot springs afgezakt in Chili. Hierbij hebben we allerlei wat kleinere stadjes aangedaan, omdat we nog wat dagen te vullen hadden voor we de 3-daagse ferry naar Puerto Natales op mochten. Het meren-district van Chili hebben we daarom uitgebreid gezien. Het is een rustig gebied met veel Duitse invloeden, vooral te merken aan het bier, de huizen en de strudels en kuchen die ze overal aanbieden. Voor Europeanen (of cynici) is dat niet zo heel bijzonder, dus een spectaculaire indruk hebben die plekken niet achtergelaten. Het altijd regenachtige Ancud met bezoek aan een pinguin-kolonie was al meer vermakelijk. Het zuiden heeft meer karakter, ruwere natuur en de mensen zijn wat norser, of grauwer, en in zichzelf gekeerd. Een groot verschil met veel Argentijnen en Brazilianen.

De Navimag ferry (Puerto Mont - Puerto Natales) met dagen van zon en regen (en voor velen behalve ons zeeziekte, toch handig zo´n farmaceut als reisgenote) was erg leuk, met name door de afgelegen plekken die je zo kunt zien (zie de foto´s). Je vaart door allerlei kanalen langs honderden onbewoonde eilandjes, helaas hebben wij de walvissen steeds net gemist... Aangekomen in Puerto Natales zijn we 4 (!) dagen gaan wandelen door het Torres del Paine park, wat erg mooi was. Het was, zeker zonder bergschoenen of fatsoenlijke regenkleding, misschien ietwat veel van het goede voor ons.Maar misschien heeft het daarom des te meer indruk gemaakt. De uitzichten zijn schitterend en zelfsondanks de vele bezoekers (het is nu zomer in het zuiden, en dus niet té koud)erg ruw en dicht bij de natuur daardoor. We hebben foto´s op de site gezet (een selectie maken was erg lastig) en proberen ook nog een filmpje online te krijgen. In het park zijn de eerste guanacos gespot!! Daarna zijn we naar El Calafate gegaan, terug naar Argentinie dus. Hier hebben we de Perito Moreno-gletsjer bekeken, die ook erg indrukwekkend was. Na al die kou en dat ijszijn wewel weer klaar voor beter weer.

Dat hebben we direct weten te vinden in Puerto Madryn (slechts 23 uur met de bus van El Calafate), waar we morgen een auto gaan huren om een dag Orca´s te spotten. Met een of ander onvindbaar eilandje in de Stille Oceaan is het schiereiland hier de enige plek ter wereld waar Orca´s zichzelf op de kust werpen om jonge zeehondjes aan te vallen. We zijn benieuwd, je moet een beetje geluk hebben om het te zien gebeuren.

Alles gaat verder naar wens, we zijn op zoek naar een netbook-je om onze filmpjes te bewerken, mail te checken en het recentste voetbalnieuws te volgen (vooral Birgit hoor). Dat zou onze bereikbaarheid ten goede moeten komen. Nu zijn we wat sporadischer bereikbaar. Nieuws, groetjes, reacties, carnavalsverhalen en dergelijkehoren we desalniettemin graag!

Uruguay, Argentinie en Chili

Uruguay is in Zuid-Amerikaanse begrippen een klein land en het is in de zomer een ´hot destination´ voor Argentijnse badgasten. Iedereen loopt in Uruguay rond met hun ´mate´, dit is een drankje waarbij kruiden in een beker worden gedaan en daarbij wordt koud of warm water(afhankelijk van in welk land je bent) gegoten. De Uruguayanen winnen het hierin van al hun buren. Overal lopen ze rond met een thermoskan en het speciale bekertje. Dit wordt dan rondgegeven aan vrienden of aan wie dan ook maar wilt (zoals vroeger de waterpijp). Wij waren echt verbaasd over deze mate-rage. Het is namelijk helemaal niet zo lekker en ook niet handig om mee te nemen maar goed ieder zijn ding. In Uruguay zijn we in Montevideo geweest. Een mooie stad, vooral het oude centrum, met goede musea. Na een dagje hadden alleen wel weer zin om verder te gaan en zijn wein de bus gestapt naar de kust (la Paloma). Hier hebben we een strand wandeling gemaakt van 5 uur (best pittig bij 35 graden maar we moesten wel door, want we waren met de bus naar een ander stadje gereden om vanuit daar terug te lopen..) en naar een zeeleeuwen en -honden kolonie gegaan.Echt super leuk om te zien en heel dichtbij ook! Bij de terugweg (via Montevideo) begon het gelukkig weerte regenen dus was het echt tijd om verder te gaan.

In Argentinie hebben we tweesteden aangedaan in het midden van het land. Het midden van Argentinie is heet! Het was rond de 40 graden, pff. Vooral Huub had het hier zwaar.. Het eerste gedeelte vanaf Uruguay was plat maar de eerste stad, Cordoba, lagal in de heuvels. Hier hebben we in een plaatje dichtbij mountainbikes gehuurd en6 uur door de bergen getrapt. Super mooie verzichten. Bir merkte duidelijk dat ze al een tijd niet had gesport..Verder het Ché Guevara museum, overblijfselen van de Jezuieten-missies bezocht en een hele goedestadswandeling door Cordoba gekregen. De Argentijnenhebben veel leuke boetiekjes dusvooral Bir kon haar lol op. De tweede stad, Mendoza, ligt midden in de wijnvelden en aan de voet van de Andes. Mendoza is heel populair in de zomer (hetis hier nu zomer-vakantie voor de Argentijnen, Uruguayanen en Chilenen) duszijn we niet lang in de stad gebleven maar de bergen in gegaan.In de middle ofnowhere zaten we in een hostel. Er waren hierhele leuke mensen en elke avondwerdhet vlees (biefstuk, biefstuk) weer op de barbeque gegooit. We hebben nog een tripje gemaakt naar een Christus beeld op 4000 meter, vanwaar je over de hele bergketen kon uitkijken. Dit beeldstelt de vredetussen Argentinie en Chili voor en staat ook precies op de ´grens´, bij de oude grensovergang. Op 4000 meterligtsneeuw, alhoewel niet zoveel als inNL en het was aan het smelten..Hierna teruggegaan want in Mendoza werd de superclasico tussen Boca en River gespeeld! Dit zijn dé twee voetbalclubs uit Buenos Aires. Huub washeelblij want we hadden kaartjes gescoord voor deze wedstrijd. We zijn met een Argentijns stel gegaan en het was een groot spectakel!! Zelfs met vuurwerk.De foto´s hiervan komen later want die krijgen we nog van de Argentijnen opgestuurd.

Sinds vier dagen zijn we nu in Chili. We zijn in een kustplaats, Viña del Mar, maar hier is het duidelijk al een stuk kouder. We hebben ook een uitstapje gemaakt naar Valparaiso, een oudehavenstad die op de Unesco werelderfgoed-lijst staat.InViña hebben we een heel leuk hostel en we zijn even aan het uitrustenwant vanavond nemen we de bus naar het merengebied waar we veel willen gaan doen in een korte tijd.Vanaf hier dalen we helemaal naarbeneden tot aan Patagonie! Jeeeeeeh, zin in!

We zetten er zo ook nog wat nieuwe filmpjes en foto´s op! Bedankt voor alle leuke berichten, mails en foto´suit Nederland!

Veel liefs

Huub en Bir

Change of Plans

Na een busreis vanuit Puerto Iguacu van 18 uur, maar wel in de meest comfortabele zetels ooit, kwamen we voor een verrasing te staan: de boot naar Montevideo was heel duur en de bus helemaal vol, tot aan de volgende nacht. Flexibel als we zijn besloten we direct dan maar in Buenos Aires te blijven in plaats van door te reizen naar Uruguay.

We trokken erop uit in Palermo om een hostel te regelen, toen we langs een makelaar liepen. We zagen dat er appartementen te huur waren en voor we het wisten stonden we in Palermo Viejo een appartement te bekijken. Het was even onderhandelen, want verhuren aan toeristen was niet de standaard én de appartementen werden eigenlijk per maand verhuurd. Maarvoor de prijs van een hostel hebben we ruim 2 weken ons eigen appartement gehad, een ongekende luxe.

Veel van de verhalen die je hoort over Buenos AIres zijn waar. De steaks zijn belachelijk groot en nog veelgoedkoper. Buenos Aires is uberhaupt niet duur voor een wereldstad. Palermo is een leuke wijk met veel restaurantjes, boetiekjes en hippe mensen. Aan de andere kant ligt het ook sterk aan het gedeeltevan de stad waar je bent, Buenos Aires is namelijk smoggy en af en toe wat viezig en je ziet overal mensen karton en plastic uit het vuilnis halen.Maar met de grote lanen, veel bomen en parken en deEuropese invloeden is het een erg mooie stad. De mensen zijn ergbehulpzaam en door onzeSpaanse lessen afgelopen weekbeginnen we ze af en toe ook nog te verstaan.Het accent hier is namelijk slisserig en daarom moeilijk te begrijpen.

We hebben zo´n beetje alles bekenen en gezien, voornamelijk op ons gemakje. Vandaag is onze laatste dag, morgen gaan we alsnog met een veel goedkopere boot naar Uruguay. Montevideo en een leuke strandstad (misschien Punta Diablo...) staan op het programma, maar dit kan ook zomaar veranderen. We hebben ook maar wat foto´s op de site gezet, om een indruk te geven van onze tijd in Buenos Aires. Het was fantastisch, maar het is wel lekker om weer verder te gaan.

(Heleen, de steaks van Miranda waren inderdaad top! Menno, we hebben de Navimag-boot in Chili geboekt - erg veel zin in!)